Σήμερα...

Σήμερα... Από που να πρωταρχίσω;; Από το βράδυ ή το μεσημέρι; Είπα με μια φίλη μου να βρεθούμε γιατί δεν μπορούσαν τα άλλα κορίτσια και είδα κατά τις 5 σηκώθηκα για να ετοιμαστώ γιατί μέχρι να σηκώσω το ένα πόδι μου βρώμισε το άλλο. Ντύνομαι, πλένομαι, χτενίζομαι... έτοιμη να βγω Πάω να κατέβω και αναρωτιέμαι τι ξέχασα, λεφτά! Πάω στην μαμά μου, γιατί ξέρω τι ανοιχτός άνθρωπος είναι, αλλά επειδή είχα ήδη τσατιστεί με τον πατέρα, λέω άσε θα πάρω από αυτόν. Μπαίνω μέσα...
-Γεία σου μπαμπά, τι κάνεις, καλα?
-Καλά
-Θέλω 10 και ένα εισητήριο
-Τι και τα δύο;
-Καλά άμα θες δώσε μου μόνο 10€
-20 έχω. Δώσε μου 10.
Τρέχω και εγώ πηγαίνω στην μητέρα
-Έχεις 10€;
-Ψάξε στο πορτοφόλι, μου λέει
Κατεβαίνω κάτω πάω ψάχνω μόνο ένα πενηντάρικο βρήκα...
-Δεν έχεις, της λέω
Πάω στον πατέρα...
-Δεν έχει κανείς...
-Δεν θέλω να κυκλοφορείς με 20€
-Εδώ έχω με 250€ και τα 20 σε πείραξαν;
Τα είχα πάρει άγρια εκείνη την ώρα και πάω στο δωμάτιο και του φέρνω 10€ και λέει:
-Α! Είδες που τα βρήκες! Πού τα βρήκες;
-Σε ένα συρτάρι.
Πάω να φύγω και γυρνάω πίσω και αφήνω τα 20 και παίρνω τα 10. Εκείνη την στιγμή να ουρλιάζει και να λέει δεν τα θέλω έλα και πάρτα φέρε μου τα 10...Γυρνάω, επειδή είδα κ την ώρα που είχε περάσει και του αφήνω τα 10 και παίρνω τα 20. Θυμωμένη και ελάχιστα πιεσμένη από τον χρόνο βγαίνω από το σπίτι και η μαμά κάτι μου είπε, δεν πολύ θυμάμαι, και είπα:
-Μακάρι να με πατήσει αυτοκίνητο να ηρεμήσω δηλαδή.
Τι το είπα; Περνώ τον δρόμο στρίβω παίρνω και την επόμενη στροφή, πάω να περάσω απέναντι τον δρόμο και έρχεται ένας φορτσαριστός με 80...
Εκείνη την στιγμή όλοι λένε ότι βλέπουν την ζωή τους να ξανακυλά μπροστά τους αλλά εγώ δεν είδα τίποτα τέτοιο. Ξαφνικά αναπήδησα και το αυτοκίνητο σταμάτησε 10cm πιο μετά. Δεν ξέρω όλα ήταν τόσο αργά και κατάλαβα ότι έπρεπε να κουνηθώ. Τότε έδρασε το πινκ πονκ, τι κάνω 3 χρόνια εκεί;
Πάντως το μόνο που έχω να πω είναι αυτό: Μετράει η παλάμη μας το χρήμα, μια τυφλή θεά το χρήμα, όπως λέει και ένα τραγούδι...